"WOJSŁAWICE" (ogród botaniczny)

Pytasz czy widziałem morze?
Odpowię, że widziałem
Ale czy widziałeś "morze kwiatów"?
Wylewających się aż na brzeg

Tak! takie "morze kwiatów"
Zobaczyłem w "Ogrodzie Botanicznym"
W naszych Wojsławicach

Kiedy wyszedłem na brzeg tego "morza"
Zobaczyłem "wzburzone fale"
Dorodnych, kipiących bielą
I czerwienią Rododendronów
I różowych Azalii na długich,
Górskich pnących się,
Aż pod horyzont kolorowych rabatów

Na kolorowych rabatach
Rozkwiecone wysoko i nisko Rododendrony
I uśmiechnięte pomarańczowe i białe Azalie
A po niżej dywany żółtych i niebieskich Liliowców

W cieniu wysokich rozłożystych drzew
Usadowiły się "Japońskie pióropusze strusie"
Które wdzięczą się
Pokazując w rabatach swe kontusze

Kiedy na brzegu tego kwietnego morza
Mijamy nie duże stawy
Przy których rozłożyły się
Hordy Tataraków zwyczajnych

A kiedy zaglądam na ich brązowe pałki
To tak jakbym czytał zaczarowane bajki
A w koło stawu wije się miłosna aleja
Taka azaliowa, pachnąca i zniewalająca

Już taki zniewolony, pięknym zapachem
Usiadłem pod "Dębem Szydełkowym"
Byłem "jak na miłosnym łożu"
Do "Wielkiej miłości gotowy"

Nagle przerywam me pod dębem gody
Gdyż zobaczyłem dziwne lecz urocze drzewo
Była to Sosna i Lipa - jak sznur, pnie splecione
Jak w mitologii greckiej kochankowie

Filemon i Bauc is
To para już staruszków
Która gościnnie przyjęła Zeusa i Hermesa

Za to wdzięczni bogowie
Spełnili ich prośbę by jedno
Nie patrzyło na śmierć drugiego

Więc zamienili staruszków
W dwa splecione drzewa
Które już wiecznie zostały
Splecione wielką miłością
A dla ludzi pozostaną piękną legendą.