Od lat powoli z gór schodzimy W coraz ciemniejszą dolinę Lat 66 i pół minęło Jakbym dotknął chwilę Będę powoli schodził Bo oczy coraz słabiej widzą Uszy gorzej słyszą A dotyk mniej wrażliwy
Księżyc jak wampir Wyskoczył z otchłani I pędzi białe chmury po niebie A ja ze strachu wrażliwą duszę Tulę mocno do siebie.
Piękny wiersz :)
OdpowiedzUsuńPięknie napisane, ale dusza nie boi się niczego, to raczej nasze ego:)
OdpowiedzUsuń