"MOJA ROBOCZA SZUFLADA"

Niech mistrz wymaluje dla mnie
Krajobraz fantastyczny i zaczarowany
Mojej schowanej w szafie szuflady
Do której to oczy szeroko otworzył
I... zaczarowany widok zobaczył!

Widok był niesamowity!
Mistrzowskim oczom ukazały się
Stojące na baczność kolorowe śrubokręty
Gwoździe i wkręty

To jak do musztry szykowały się
Nożyce do żywopłotu
Nożyk do przycinania tapet na tle obłoku
Groźnie wyglądająca lutownica
Która czekała na odpalenie
Również czekają błyskawiczne kleje
I piłka do drewna wyginająca się jak baletnica

I tak na musztrze ćwiczą zszywki tapicerskie
Wyskakują z pudełka
Jakby im było mało szuflady
Do nich dołączyły spinacze biurowe
A po drugiej stronie klucze płaskie i nasadowe
-Do musztry jeszcze nie gotowe

W pancernej obudowie
Zobaczył lśniący zestaw kluczy
I napis "Rosomak" w metalu
Znajdowały się tam też kołki rozporowe
Przystrojone srebrną zbroją
No i wszyscy się ich boją

W końcu mistrz tak rzekł
Szuflada proszę pana jest za ciężka!
I żaden "chłoptaś" by jej nie otworzył
By cokolwiek naprawić, zrobić czy stworzyć!
I to byłaby dla wszystkich wielka udręka.

"STRZAŁA ŻYCIA"

Życie to jest prezent
Jak "strzała życia"
I trzeba ją przekazać
Następnemu pokoleniu
Aby wystrzelona leciała aż pod horyzont

Człowiek jest jak ten "piękny łuk"
Którego cięciwa wystrzeliła strzałę
Strzałę nowego życia
Mojego syna- dla mnie
I dla Jego matki na chwałę

Ciągle przypominamy swoim następcom
Aby dali nam i sobie kolejny prezent
Kolejną "strzałę" wystrzeloną w przyszłość
Strzałę nowego życia

Taki prezent ja dostałem
I każdy powinien wypuścić swoją strzałę
Prezent,"strzałę życia", nowego życia
Przedłużającą wasze
I potomka istnienie na tym świecie

Obecne życie młodych
To nieskończona gonitwa
Za pracą,za pieniędzmi
Za przyjemnościami tego świata
I jest nie ludzkie

Zapominają o prezencie
Wystrzelonej strzale,"strzale życia"
Która by przeniosła ich w przyszłość
Ku pamięci swoich potomnych

"Strzale" jako piękny prezent
Następnemu pokoleniu
Strzałę -NOWEGO ŻYCIA
Na pewno jak wszyscy wiemy
Lepszego,szczęśliwego życia.

Tą strzałą jest mój i syna potomek
Który będzie czuwać dalej
Aby dziedzictwo nie wpadło w niepamięć.

"ZABAWY MAŁEJ ASI"

Gdy złote słoneczko zenitu sięga
Woda w małym basenie ciepłotę osiąga
Tam mała Asiula trawkę trąca
Do baseniku  dobiega w pląsach

Wodę nóżką swą małą bada
I wnet z radością do niej wpada
Ale ciepła!...zobacz mamo!
Ale ciepła!...szczebiocze
A słoneczko po ramionach ją łaskocze

Już się nie kąpie
Już w pląsach biega po łące
Tu zerwie płatek dmuchawca
Tam zerwie kwiatek stokrotki
Trzymając w rączce białe "kotki"

Już nie bada wodę nóżką
Tylko z biegu skacze do basenu
Rozkładając rączki jakby była jaskółką
W tedy lśniące słomkowe jej włosy
Fruwały z boku na bok,po ramionach
Wyrywając się z gniazdka jak młode kosy

I z uśmiechem na ustach
Szczebiocze znów
Jaka ciepła woda! - zobacz!
Jaka ciepła! - mamo!

Biegania i skakania nie było końca
...Aż nagle zobaczyła bąka!
Dużego,brzęczącego, patrzącego z kąta!
Jakby chciał powiedzieć

Dość biegania i skakania Asiu
To moja łąka i nie będziesz tu biegać!
Nie baw się ze mną w podchody!
Lecz w basenie szukaj ochłody

W cieniu orzecha siedzę i myślę
Mój Boże, nie tak dawno
Moja córeczka po łące biegała
I do basenu z ciepłą wodą wskakiwała

Teraz z rozrzewnieniem zaglądam
Na moją wnusię jak po trawie
Boso delikatnie stąpa

                                              ...dedykuję mojej Niesi i Asi

Odpowiednia dieta, spacery i sen pomogą pokonać wiosenne zmęczenie

Dieta bogata w warzywa i kiełki, spacery oraz sen to najlepsze sposoby na dokuczającą nam wczesną wiosną: apatię, senność, rozdrażnienie czy bóle głowy. Przyda się też cierpliwość, bo na dostosowanie się do nowych warunków nasz organizm potrzebuje 2-3 tygodni.

Co robić, żeby być zdrowym?

Co robić, aby być zdrowym? Przede wszystkim trzeba zacząć od tego, że w każdym człowieku istnieje niewidoczne źródło zdrowia, które w pewnym stopniu sterowane jest ludzkimi... myślami.

"OGRÓD MATCZYNYM SERCEM MALOWANY"

Kiedy zostałaś moją żoną
Umiłowaną, poślubioną
Wówczas mi ogród matczyny otworzyłaś
Ogród świetlisty, pełen kwiatów zorzy
Ogród matczynym sercem malowany

Pełen grządek warzyw i kwiatów
Wyglądały jak kolorowe dywany
Na grządkach zobaczyłem wypielęgnowane
Mieczyki, astry, dalie i tulipany

Gdzieś w cieniu starej gruszki
Georginie,cynie i prymulki
Tam ją widziałem Twoją mamę
Pochyloną nad lśniącymi kwiatami
Której włosy całowały swymi płatkami

Jest też łąka z trawą strzyżoną
Tam właśnie kwitły kwiaty
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki

To polskie kwiaty,w których urodzie,
Zapachu czułem matczyną rękę
Matczyną, wypracowaną przez lata udrękę

Dalej w ogrodzie rozdzwoniły się kwietne sady
A obok pachniały winogrady
I róże śliczne i wijące błękitne powoje
Które całować będą Mamo, włosy Twoje

Gałązki ku nam zwisać będą
A narcyzy piąć się srebrną grzędą
I padnie biały kwiat starych jabłoni
I to widzę jak na dłoni

A tam w kącie ogrodu
Zakwitły piękne, dostojne azalie
Gdzie dzieci moje widziały  za młodu
Forsycje, szafirki, konwalie

A mama znowu  jest w ogrodzie
Dzień w dzień bo przecież
Rododendrony słabo kwitną
Kiedy majowy słaby przymrozek
Przyciął je jak brzytwą

I tak ubrana
W piękne kolory kwiatów
Dali, lilii i bławatów
Ustrojona paprocią młodą
Rozświetla ogród matczyną urodą

A kiedy my młodzi
Pójdziemy cisi, zamyśleni
Wśród złotych przemgleń
I słonecznych promieni

Pójdziemy w ogród pełen zorzy
To jak naszą miłość
Kolorową bramę ogrodu
Nam otworzy.

Bo to jest ogród matczynym sercem malowany
I my to bardzo,bardzo doceniamy.