By być wspomnieniem:
- Dla dzieci
- Dla swoich przyjaciół
Bo żyją tak jak poeci
Kiedy myślą o kwiatach
Ich urodzie
Zniewalającym zapachu
Wtedy są jak po narkotyku
I na poetycznym głodzie
Składaki żyją po to
By być wspomnieniem:
- Dla chorych
Cierpiących w niemocy
Bo dają im wiarę
W lepsze bezpieczne życie
Kiedy myślą o życiu
Przed i po przeszczepie
To się boją, to się cieszą
Bo żyją tak jak poeci
Raz są niewidzialni
Będąc w psychicznym dole
A kiedy ich widzimy
To się cieszą, że żyją
Na tym "west podole"
Wspomnienie, to piękne imię
Niezapominajki
Które należy włożyć
Do znanej nam, życiowej bajki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz