Cukier szkodzi?

Nadmierne spożycie cukru jest zjawiskiem niekorzystnym dla naszego zdrowia. Cukier tuczy, kradnie z organizmu ważną witaminę B1, ponadto odpowiedzialny jest za cukrzyce, arteriosklerozę, osłabienie odporności organizmu oraz próchnicę.


Ludzie nie mogą się utrzymać przy życiu na diecie cukrowej. Przykładem tego są rozbitkowie, którzy przez dziewięć dni jedli i pili wyłącznie cukier i rum.

W 1793 roku wydarzył się wypadek. Statek wiozący ładunek z cukrem rozbił się. Pięciu marynarzy, którzy przeżyli było przez dziewięć dni zdanych na siebie samych. Walczyli oni o przeżycie. Jedynym pożywieniem, które mieli był cukier i rum.

Po uratowaniu ich i przeprowadzeniu badań okazało się , że byli w stanie wyniszczenia spowodowanego głodem. Wypadek ten dał początek badaniom nad cukrem i jego wpływem na nasz organizm oraz zainspirował wybitnego francuskiego filozofa F. Magendie.

Magendie zaczął przeprowadzać szereg eksperymentów i badań na zwierzętach w szczególności psach pod kątem wpływu cukru na organizm. Wyniki jego prac były opublikowane w 1816 r. Wszystkie psy, które karmione były pokarmami opartymi na cukrze lub oleju z oliwek i wodzie zdechły. Ten eksperyment uświadomił przemysłowi cukrowniczemu jakie cukier niesie zagrożenie dla naszego zdrowia. Od tego czasu przeznaczał on miliony dolarów oraz zatrudniał najbardziej znane autorytety, które za otrzymywane pieniądze znalazłyby jakiś dowód nawet pseudonaukowy obalający teorię o cukrze.

Mimo to udowodniono, że cukier jest głównym czynnikiem powodującym próchnicę zębów. Nadmierne spożycie cukru powoduje nadwagę. Usuniecie go z diety leczy objawy okaleczających, szeroko rozpowszechnionych chorób, takich jak cukrzyca, rak i choroby serca.

Cukier może spowodować: hipoglikemię i nadwagę prowadzące do cukrzycy i otyłości, i to zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci. Cukier wypłukuje z organizmu sole mineralne i witaminy, podnosi ciśnienie krwi, poziom trójglicerydów i złego cholesterolu (LDL), zwiększając ryzyko zawału serca.
Jak już wspomniałam powoduje próchnicę zębów i zapalenie ozębnej, które prowadzą z kolei do utraty zębów i ogólnego zainfekowania organizmu.

To właśnie cukier powoduje, że umysł dziecka ma kłopoty z uczeniem się i skupieniem uwagi. A tak często pozwalamy dzieciom na jedzenie słodkich batoników czy ciasteczek...

Zarówno u dzieci, jak i dorosłych cukier wywołuje destrukcyjne zachowania, trudności w uczeniu się oraz łatwość zapominania.

Jest również czynnikiem inicjującym niewydolność układu autoimmunologicznego i immunologicznego, co kończy się w rezultacie takimi chorobami, jak artretyzm, alergia i astma.

Cukier zakłóca również równowagę hormonalną i wspomaga wzrost komórek rakowych.

Nadmierne spożywanie cukru prowadzi do uzależnienia. Nawyk ten powstaje już w wieku niemowlęcym.

Musimy pamiętać o ty, że nadmierna ilość cukru może prowadzić do względnych niedoborów białek, składników mineralnych i witamin z grupy B oraz do zaburzeń przewodu pokarmowego. Wyizolowany cukier zaburza procesy regulujące naturalny poziom glukozy we krwi.

Gdy zjadamy słodkie ciastko czy pijemy słodki napój, nasze zęby jako pierwsze stykają się z cukrem. Osad tworzony na zębach jest doskonałą pożywką dla mikrobów, które atakują szkliwo.

Roztwory cukru silnie podrażniają również błony śluzowe wyściełające żołądek i dwunastnicę, sprzyja to powstawaniu wrzodów.

Aby strawić cukier organizm pożycza witaminy z grupy B, wapń, magnez czy chrom z innych pokarmów. Nadmierne spożycie prowadzi do cukrzycy. Cukier "usuwany" z krwi przez insulinę, jeśli nie może być jako rezerwa zmagazynowany w wątrobie odkłada się w postaci tłuszczu w biodrach lub w talii

Cóż więc mamy robić? Czy zawsze będziemy niewolnikami naszego uzależnienia od cukru, czy też może istnieje skuteczny sposób pozbycia się nawyku jedzenia go?

Cukier można zastąpić xylitolem. Jest to niskokaloryczny cukier wytwarzany z kory brzozy. Znany był on chemii organicznej już w 1891 r. Ponownie został odkryty podczas drugiej wojny światowej kiedy to Finlandia cierpiała na dotkliwy niedostatek cukru. W sytuacji braku miejscowych źródeł Finowie szukali produktu zastępczego i właśnie wtedy fińscy naukowcy po raz drugi odkryli xylitol. Alternatywą dla cukru jest również miód.

Czym jest Xylitol?

Xylitol to naturalny słodzik występujący w kukurydzy, owocach, można go też pozyskiwać z drewna brzozy.

Ma smak i wygląd cukru. Jednakże jego spożycie nie wywołuje w organizmie żadnego z negatywnych skutków spożywania cukru.

Xylitol ma o 40% mniej kalorii niż cukier.

U stosujących dietę xylitol pozwala na łatwą kontrolę wagi ciała. Spowalnia opróżnianie żołądka, co wzmacnia poczucie sytości, w ten sposób redukuje ogólne spożycie pokarmów.

Indeks glikemiczny jest 14-krotnie mniejszy niż glukozy i 9-krotnie niższy niż sacharozy. Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Słodzik ten ma wielostronne dobroczynne działanie.

Między innymi:
- hamuje rozwój bakterii (zalecany przy próchnicy i w jej profilaktyce, przy zapalaniu dziąseł)
- hamuje rozwój grzybów i drożdżaków (np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym)
- ułatwia wchłanianie witamin i minerałów (m.in. mineralizację kości)
- odkwasza organizm, przywraca naturalną równowagę pH

Xylitol zalecany jest szczególnie dla:

* cukrzyków


* chorych na grzybicę, drożdżyce


* dbających o zęby i dziąsła, przy próchnicy


* dbających o linię, odchudzających się


* chorych na mukowiscydozę i choroby laryngologiczne


* chorych na osteoporozę i przy jej profilaktyce


* sportowców


* osób mających problem z nieświeżym oddechem


W jaki sposób można stosować xylitol?

Dokładnie w taki sam sposób jak zwykły cukier. Zakres temperatur w jakich można stosować xylitol jest szeroki- gotowanie, pieczenie, mrożenie. Tak więc używając xylitolu możemy piec ciasta, ciasteczka, robić desery, lody itp.

Ze względu na to, że organizm musi się przyzwyczaić do wytwarzania większej ilości enzymu trawiącego xylitol należy stopniowo zwiększać dawkę dobową xylitolu (najlepiej zaczynać od ˝ łyżeczki do herbaty).

Spożycie w nadmiernych ilościach może mieć efekt przeczyszczający. Z tego powodu Xylitolu najlepiej nie podawać dzieciom do 3-go roku życia (lub w bardzo małych ilościach). Naukowcy fińscy zalecają spożywanie do 40g (około 10 łyżeczek) xylitolu dziennie.

Xylitol daje w organizmie odczyn zasadowy (a nie kwasowy, jak cukier), co jest jego wielką zaletą. Xylitol jest wskazany m.in.: przy próchnicy zębów, suchości w ustach, przyjazny przy nadkwasocie żołądka.

Xylitol występuje naturalnie w wielu owocach i jest wytwarzany przez ludzkie ciało w procesie metabolizmu. Jako alternatywny słodzik posiada korzyści zdrowotne i poprawia profil odżywczy produktów spożywczych.