Co może powodować wysokie stężenie potasu.

O nadmiarze potasu,czyli hiperkaliemii,mówimy,gdy jego stężenie przekracza 5,5 mmol/l,a o ciężkiej hiperkaliemii,z dużym ryzykiem zgonu,gdy poziom potasu jest wyższy niż 7mmol/l.



Nadmiar potasu objawia się:
  -apatią,
  -dezorientacją,
  -drętwieniem kończyn,
  -zaburzeniami pracy nerek i czynności serca
  -nawet zatrzymaniem jego akcji.
Hiperkaliemia może towarzyszyć ciężkim chorobom np.krwawieniem z przewodu pokarmowego,niewydolności nerek,wystąpić po krwotokach i posocznicy. Najczęstszą przyczyną hiperkaliemii jest stosowanie przez pacjentów preparatów potasu na własną rękę, w dawkach przekraczających zalecane.Niektóre leki na choroby układu krążenia (np.amiodaron,spironolakton,blokery enzymu konwertującego czy sartany,a więc Lozap) mogą zatrzymać potas.Ale jeśli stosuje się je w odpowiednich dawkach,prawdopodobieństwo doprowadzenia do hiperkaliemii jest nikłe. Zawsze podczas takiej terapii powinno się okresowo sprawdzać poziom potasu we krwi.

Ten pierwiastek jest bardzo ważny dla naszego organizmu:
  -bierze udział w przewodzeniu impulsów przez komórki nerwowe,
  -nieco obniża ciśnienie krwi,
  -reguluje czynność serca.
  -wspomaga dostarczanie tlenu do tkanki mózgowej i transport dwutlenku węgla przez czerwone krwinki,
  -uczestniczy w usuwaniu produktów przemiany materii.
Niedobór potasu powoduje:
  - osłabienie organizmu,
  -zmęczenie,
  -senność,
  -zawroty głowy,
  -wymioty,
  -obrzęki,
  -osłabienie mięśni,
  -drżenia rąk,
  -zmniejszenie kurczliwości mięśnia serca.