„NIE PŁACZ ŻONO”

Z dłońmi tak splecionymi

Klęczysz przed obrazem

I płaczesz przez sen

Ze wstrząsem wyklętego ciała

Błagasz o nagłą pomoc

O moje rychłe wyzdrowienie

A kiedy rychło wracam ,cudownie uzdrowiony

Jeszcze widzę mokre od łez oczy twoje

Do piersi cię tulę

A ty goisz się we mnie

Jak lgnąca do ciała rana

Ja płacz twój całuję

Biodra, kolana i ramię

I zsuniętą z ramiona koszulę

Tak kochana żono

Ja nadal żyję

Więc nie płacz

I rozpleć spocone

Od ścisku swe dłonie

Dalej idźmy przez życie

Huragany, góry i lasy

O zmierzchu i o świcie

Więc nie tłum swych pytań

Bo słucham ich nie skrycie.