Koniec maja
Słońce na niebie wysoko
Czuje się wyraźny zapach Akacji
I nerwowe ruchy ludzi
Bo nadchodzi czas wakacji
Wszyscy marzą o podróży
Każdy sobie czas wakacji wróży
Myśli o podróży do Libii, Meksyku
A ja, niedaleko bo o Bałtyku
A Akacja dalej pachnie przecudnie
Jeszcze kwiaty kasztanów stoją nieprzekwitłe
W tym zapachu czuję się zniewolony
Tylko brakuje mi tu mojej żony
Kiedy patrzę na moją Akację
Widzę kosa jak śpiewa
Zapachem zniewolony- śpiew smutny
Bo dostał udaru od zapachu biedny
Więc, jak wychowa swoje pisklę
W konarach rozłożystej Akacji
Sam wysoko bez żony
Zamknąłem oczy i myślę
Może pojadę do Janusza na radomskie powiśle
Ale teraz muszę iść do domu
Bo moja żona na obiad zaprasza do stołu
Więc moją kwitnącą Akację zostawiam
Kiedy serce me już nie mdleje
I niczego złego się nie obawiam
Tylko z radości tego piękna
Na samą myśl serce me szaleje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz