wiadomość powitalna

ALL ABOUT THE HEART

"Jakie jest twoje serce, ten tylko się dowie,
kto je stracił, więc dbaj i kochaj swoje serduszko"
andriju
Z powodu mocnego związku z duchową duszą,
ciało ludzkie nie może być postrzegane jako
wyłącznie zespół tkanek, organów i funkcji,
lecz raczej jako istotna część osoby,
która przez ciało ukazuje się i wyraża".
JAN PAWEŁ II
Znajdź swój bilans życia.
3 x 8 = 24
Jest to magiczne równanie życia!
8 godz.snu
8 godz.pracy
8 godz.odpoczynku
Jeżeli tylko możesz
dostosuj się do tego!
andriju


"PRACA TO NIE TYLKO TO CO ROBISZ
LECZ TO CO POZOSTAWIASZ PO SOBIE INNYM"
andriju













niedziela, 6 marca 2011

Migotanie przedsiąków serca

Niestety, migotanie przedsionków często pozostaje nierozpoznane. Pacjenci cierpiący na to zaburzenie skarżą się na kołatania serca, osłabienie, ograniczoną zdolność do podejmowania wysiłków fizycznych. Czasami dochodzi u nich do omdlenia lub wystąpienia bólu wieńcowego. Najczęstszą przyczyną migotania jest nadciśnienie tętnicze i choroba wieńcowa, może ono także występować w zaburzeniach czynności tarczycy lub przy braku elektrolitów w organizmie.
W przypadku podejrzenia choroby niedokrwiennej serca należy rozważyć test wysiłkowy oraz koronarografię. Migotanie przedsionków rozpoznaje się w zapisie EKG. Gdy występuje rzadko i trwa krótko, potrzebny jest długotrwały zapis (np. EKG metodą Holtera). Ważne jest, aby znaleźć jego przyczynę, np. niewykrytą wadę serca. W tym celu wykonuje się dodatkowe badania oceniające stan serca i płuc, czyli pomiar ciśnienia tętniczego, ECHO serca, RTG klatki piersiowej, a także analizę krwi.
Leczenie migotania przedsionków należy rozpatrywać indywidualnie, a jego przebieg powinien być zależny nie tylko od objawów, ale przede wszystkim od skutków i zagrożenia, jakie stwarza choroba u konkretnego pacjenta. Głównym celem terapii tej choroby powinno być usunięcie przyczyny migotania przedsionków, następnie wybór strategii postępowania w przypadku samej arytmii.
U części chorych należy przywrócić i utrzymać prawidłowy rytm serca. Można to osiągnąć lekami antyarytmicznymi (niektórzy chorzy wymagają stałego podawania leków, a inni tylko w czasie napadu), kardiowersją (elektryczną lub przy pomocy doraźnie stosowanych leków, czyli tzw. kardiowersją farmakologiczną), a w wybranych przypadkach ablacją.
U pacjentów, u których migotanie przedsionków przeszło w formę utrwaloną, można ograniczyć leczenie do utrzymania średniej częstości pracy komór serca w przedziale 70–90 uderzeń na minutę w spoczynku i poniżej 120 uderzeń na minutę w czasie wysiłku. Jeżeli praca komór w przebiegu migotania przedsionków jest bardzo zwolniona, należy rozważyć wszczepienie rozrusznika serca.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz