Jaka jest prawidłowa dieta dla twojego zdrowia

Według Światowej Organizacji Zdrowia zdrowie jest stanem całkowitego fizycznego, umysłowego dobrego samopoczucia a nie tylko brakiem choroby. Możemy utrzymać zdrowie nie tylko dzięki zdobyczom nowoczesnej nauki lecz także dzięki zdrowemu trybowi życia. Teraz gdy otacza nas chemia, którą zjadamy i wdychamy, nie możemy czekać bezczynnie i liczyć że będziemy ciągle zdrowi.

USG - zastosowania

Do podstawowych badań w diagnostyce chorób układu krążenia wykorzystuje się ultrasonografy, wykorzystujące USG Dopplerowskie. Badanie to pozwala na ocenę przepływu krwi w żyłach i tętnicach, przy wykorzystaniu zmian długości fal ultradźwiękowych które odbijają się od poruszających się krwinek.

Dzięki analizie odbitej fali ultradźwiękowej możliwe jest wykreślenie kierunku i prędkość przepływu krwi. Celem takiego badania jest możliwe wykrycie nawet najmniejszych schorzeń tętnic czy żył, które mogą prowadzić do udaru mózgu, zawału serca czy też zatorowości płucnej. W zależności od zastosowania badania ultrasonograficznemu wykorzystującego efekt Dopplera (różne ultrasonografy) może mieć na celu: wykrycie zwężeń miażdżycowych w tętnicach szyjnych, które zaopatrują mózg; wykrycie zwężeń i niedrożność w tętnicach kończyn dolnych, badanie żył kończyn dolnych pod kątem niewydolności zastawkowej czy zakrzepicy; diagnostykę innych naczyń obwodowych. Badanie wykorzystywane jest do oceny ukrwienia niektórych narządów oraz do wykrycia guzów nowotworowych. Także w położnictwie możliwa jest ocena przepływu krwi w tętnicach pępowinowych w celu przewidzenia niektórych powikłań zagrażających prawidłowemu rozwojowi ciąży. Zaletami płynącymi z korzystania z USG dopplerowskiego jest technika kolorowego Dopplera. Dzięki niej mamy możliwość na barwne obrazowanie przepływu krwi w naczyniach. Umożliwia to precyzyjną lokalizację nawet najmniejszych naczyń zaopatrujących poszczególne struktury. Dzięki USG dopplerowskiemu można zbadać: kończyny górne i dolne (np. niedomykanie zastawek), tętnice szyjne (pozwala ustalić miejsce, w którym doszło do zmian), serce, narządy płciowe, guzy, a także narządy jamy brzusznej takie jak: wątrobę, śledzionę, trzustkę, nerki.

Medycyna robi postępy dlatego możemy dłużej żyć chorzy!

Czym więcej mamy lat tym więcej dolegliwości zaczynamy odczuwać na własnym ciele. Leczymy się łykając kolejne tabletki, a mimo to chorujemy dalej. Dlaczego medycyna nie daje rady naszym chorobom?

Czy rzeczywiście musimy chorować? Czy człowiek 50 letni musi mieć zwyrodnienie kręgosłupa i ciśnienie, a 60 latek dodatkowo zwyrodnienia stawów i stan przedzawałowy? Czy słusznie godzimy się z chorobami i chorowanie uznajemy za normalne? Medycyna poczyniła ogromne postępy, ale niestety dzięki temu możemy po prostu tylko dłużej żyć chorzy. Dlaczego tak się dzieje? Powodów jest moim zdaniem kilka.
Powód pierwszy
Jest medycyna, są świetnie wykwalifikowani lekarze - w razie choroby mogę liczyć na wsparcie. Medycyna i lekarze odpowiadają za nasze wyleczenie, a więc i zdrowie. Idziemy do lekarza i oczekujemy remedium natychmiastowego, tabletki co zadziała od ręki - byle móc jak najszybciej wrócić do pracy, by móc wysłać jak najszybciej dzieci do szkoły. Nasze zdrowie zależy od lekarza i jego wiedzy. Lekarz bierze pełną odpowiedzialność za nasz sukces w powrocie do zdrowia - my tylko stosujemy się do jego niektórych wskazówek. Niestety - zdrowie dzisiaj to efekt naszego dbania o zdrowie wczoraj. Choroba to sygnał, że coś było w tym "dbaniu" nie tak. To sygnał dla nas, że postępujemy źle, że musimy coś zmienić. Nawet niby "normalne" przeziębienie to sygnał, że odporność jest niższa niż powinna czyli sygnał, że organizm jest przemęczony, niewyspany, niedożywiony, a więc przeziębienie to tylko skutek naszych zanidbań, apel o zwolnienie tempa, więcej snu a może o zmianę nawyków żywieniowych. Chwilowe wystawienie organizmu na zimno dało efekt przeziębienia bo organizm jest osłabiony. Tabletka nie pomoże trwale, wyzdrowienie wymaga czasu aby dać rezultaty, mało tego wymaga w życiu zmian! A my nie chcemy zmian, my nie chcemy odpowiadać za nasze zdrowie - w końcu od czego są lekarze?
Powód drugi
Są lekarstwa - nie takie rzeczy da się teraz wyleczyć.
Lekarstwa są największym dobrodziejstwem, ale niestety również przekleństwem ludzkości. Dzisiaj nikt już chyba nie może być pewien czy przepisane mu lekarstwa są potrzebne jemu czy firmie farmaceutycznym aby był lepszy zysk. Są obecnie leki na wszystko - boli głowa - nie ma sprawy mamy lekarstwo X, boli żołądek - lekarstwo Y, skurcze w łydce - maść, łupie w kręgosłupie - zastrzyki itp... Niestety - obecność leków prawie na wszystko sprawia, że usuwamy obecnie nimi głównie tylko skutki chorób. Każdy lekarz specjalista usuwa skutki chorób zlokalizowanych w obrębie narządów w których się specjalizuje. Bierzemy leki, dokuczają skutki uboczne lekarstw, więc idziemy do kolejnego lekarza, który kolejnymi lekami usuwa skutki poprzednich leków i wywołując kolejne skutki i tak wkoło. Ale dla naszego zdrowia robimy bardzow wiele - łykamy codziennie wiele kolorowych pastylek!
Powód trzeci:
Dbam o swoje zdrowie, więc robię badania kontrolne i biorę udział w programach wczesnego wykrywania różnych chorób.
Świetnie, ale co z tego wynika? Robimy kontrolne badania krwi i okazuje się, że 80% badanych powyżej 50 roku życia ma podniesiony cholesterol, więc musi brać leki na jego obniżenie - widać coś z ta normą jest jednak nie tak. Idziemy kontrolnie do lekarza, więc się mimowolnie stresujemy. Badamy ciśnienie i wskakujemy w leki do końca życia bo wynik badania ciśnienia wyszedł za wysoki. Do tego udało nam się wcześnie wykryć raka jajników - duża szansa na wyleczenie, ale czy starczy nam odwagi i spokoju aby dać szansę naszemu organizmowi na wyleczenie, czy wręcz taka diagnoza nie sprawi, że nasze zdrowie, pomimo ogromnych możliwości medycyny nie zacznie staczać się jak po równie pochyłej bo zje nas stres?
Czy dzisiaj jest czas aby porozmawiać z lekarzem dlaczego mam za wysoki cholesterol czy ciśnienie, co sprawia, że moje stawy mnie bolą, dlaczego dokucza mi kręgosłup, skąd u mnie ten rak? Jak mogę temu zapobiec? Gdzie leży przyczyna? Co zrobić aby wyleczyć przyczynę, a nie skutek choroby?
Badania kontrolne nie wystarczą jeżeli nie wyciągniemy z nich odpowiednich wniosków zamiast wyłącznie realizowania recept. Nasze zdrowie to efekt działań na wielu poziomach; jesteśmy tym co jemy, czym i jak oddychamy, o czym myślimy, jak się ruszamy i jak dajmy naszemu organizmowi szansę na pobieranie światła. Nie będziemy zdrowi jeżeli nie zmienimy nawyków żywieniowych, nie zaczniemy się ruszać i przebywać na powietrzu, nie zaczniemy żyć bez stresu i w miłości. Musimy oddychać świadomie i głęboko i tak często jak się da korzystać z takich zabiegów jak światłoterapia czy koloroterapia zarówno w wersji naturalnej czyli przebywając na słońcu jak i wykorzystując odpowiednie urządzenia. Nasze zdrowie to przede wszystkim nasza odpowiedzialność, a postęp medycyny nic nam nie pomoże jeżeli nie będziemy do tematu zdrowia i leczenia podchodzić w pełni świadomie.

Układ immunologiczny

Układ immunologiczny chroni nas przed chorobami. Chroni jeżeli jest zdrowy i silny. Mamy wpływ na kondycję układu immunologicznego. To, co przeżywamy i sposób w jaki myślimy daje mu siłę lub ją odbiera. Masz wpływ na swoje zdrowie.

Encyklopedia mówi, że układ odpornościowy, czyli układ immunologiczny to zbiór mechanizmów organizmu, mających na celu jego ochronę przed chorobami, poprzez identyfikację i likwidowanie patogenów i komórek nowotworowych. Mechanizmy te wykrywają różnorakie odmiany czynników chorobotwórczych od wirusów po robaki pasożytnicze, dlatego muszą rozróżniać zdrowe komórki i tkanki organizmu, w celu jego prawidłowego funkcjonowania. Wykrywanie patogenów jest skomplikowane, ponieważ dzięki ewolucji przystosowują się, zmieniając metody działania.
Zaburzenia w systemie odpornościowym mogą wywoływać choroby. Inna sytuacja występuje, gdy układ odpornościowy jest nadaktywny, atakuje wtedy własne komórki. Rezultatem są choroby autoimmunologiczne np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, stwardnienie rozsiane.
Ogromny wpływ na kondycję układu odpornościowego ma stres. Gdy organizm jest zbyt długo i intensywnie poddany reakcji stresowej następuje wzmożona produkcja dwóch hormonów: kortyzolu i adrenaliny. To one są odpowiedzialne np. za nadciśnienie czy ataki astmy oskrzelowej.

Dlaczego się całujemy?

Być może wolisz poranne pocałunki przed śniadaniem lub takie wieczorne, gdyż on może naprawić nawet najgorszy dzień. Niezależnie od rodzaju pocałunków, jakie wolisz, eksperci zgadzają się, że całowanie jest silnym bodźcem nie tylko dla ciała, ale również dla mózgu.

Może zacznę od jakiś faktów? Przede wszystkim całowanie zwiększa aktywność układu sercowo-naczyniowego, jest więc to doskonały sposób, aby zmniejszyć wysokie ciśnienie krwi i obniżyś poziom cholesterolu. Ze względu na dodatkowe wydzielanie śliny, które pocałunek inicjuje, całowanie to doskonały mechanizm przeciwdziałania próchnicy zębów i niszczenia płytki nazębnej, a także zapobiega zapaleniu dziąseł ze względu na wapń, który ślina zawiera.

Tak więc, jeśli chcesz, aby Twój uśmiech był po prostu idealny, nie zapomnij się często całować. Wspaniały uśmiech to Twój sprzymierzeniec, który sprawi, że uwodzenie kobiet będzie łatwizną. Ponadto, ponieważ ślina zawiera bakterie, które są w 20 procentach unikalne dla każdej osoby, całowanie jest metodą szczepienia. Twój organizm jest w stanie zaszczepić się przed drobnoustrojami, które wchodzą do ust podczas pocałunku.

Dla tych z Was, którzy pilnują diety: należy pamiętać, że pocałunek spala średnio 12 kalorii na pięć sekund, a więc trzy namiętne pocałunki dziennie mogą pomóc pozbyć się pół kilo miesięcznie! Ponadto, do całowania używasz ponad 30 mięśni twarzy, więc skóra staje się gładsza i (ze względu na wzrost krążenia krwi) wyglądasz zdrowej i pięknej.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego całujesz tą właśnie osobę? Czy wiesz, że część procesu całowanie faktycznie pomaga mózgowi wykonać pewnej analizy chemicznej partnera śliny i "decyduje" za zgodność genetyczną? Naukowcy, po przeanalizowaniu wielu przypadków, doszli do wniosku, że dostajemy także "z mózgu" informację, czy opłaca się nam całować z konkretną osobą. Czy to nie jest słodki interes?

Czy cholesterol to pogromca miażdżycy?

Cholesterol do tej pory uznawany jest za główną przyczynę miażdżycy. Czy jednak jest to nadal słuszna opinia? Poznaj tajemnice rozwoju miażdżycy i zadanie jakie spełnia cholesterol we krwi człowieka.

Czy wiesz dlaczego masz wysoki cholesterol we krwi? Zapuszczenia sprzed lat doprowadziły, że cholesterol odkłada się na tętnicach. Jednakże dochodzi do tego szczególnie poprzez uszkodzone tętnice, które rozdzierają się, bo nie uzyskują właściwych ilości witamin każdego dnia. Wszystko za sprawą niedostatku niezbędnych witamin i minerałów odpowiedzialnych za utrzymywanie systemu krwionośnego w odpowiedniej kondycji. To dzięki witaminie C i E układ krwionośny jest wzmocniony, silny i nie jest podatny żadnym uszkodzeniom. Wypada kontrolować, żeby ilość witamin w diecie była w odpowiednich proporcjach.
Gdy system krwionośny nie uzyskuje to co jest mu potrzebne ulega on trwałej utracie sił, ponieważ jest niewytrzymały to naczynia rozdzierają się. Cholesterol w tym momencie nie dopuszcza, żeby substancja tłuszczowa wydostała się do organizmu i łata powstałe dziury. W ten sposób dochodzi do osadzania się cholesterolu na ścianach arterii i zmniejszania przepływu krwi w miejscu uszkodzenia. Ten cykl zaczyna proces rozwoju miażdżycy tworząc blaszki miażdżycowe. Pragniesz znać prawdę czy jesteś narażony na rozwój miażdżycy sporządź drobiazgowe wyniki na poziom cholesterolu i udaj się do lekarza. Skutki miażdżycy nie są widoczne, żeby można było je wyłapać bez wstępnych badań. Spora rzesza ludzi zamierza zredukować wysoki cholesterol w naturalny sposób. Gdy chcesz polepszyć stan swoich naczyń krwionośnych i odbudować je musisz wprowadzić do diety kilka bardzo ważnych składników. Mowa tutaj o lecytynie, chromie, kwasach omega3, czosnku i witaminie C. Ich obecność jest bardzo ważna jeśli pragniesz zapobiec miażdżycy i żyć w spokoju o własne zdrowie.

Dbaj o swoje serce - wystrzegaj się nadciśnienia

Serce jest najważniejszym, obok mózgu organem u człowieka. Dlatego też należy o nie dbać w szczególny sposób. Niestety bardzo często zapominamy o tym w codziennym życiu.

Złe odżywianie, stres, nocny tryb życia, brak ruchu, używki. To wszystko odbija się negatywnie na naszym zdrowiu, a szczególnie na układzie krążenia. Przypominamy sobie o tym dopiero, kiedy coś zaczyna nam dolegać. Najbardziej pospolitym obecnie schorzeniem układu krążenia jest nadciśnienie tętnicze. Objawia się ono stale podwyższonym poziomem ciśnienia tętniczego krwi. Prawidłowe ciśnienie dla dorosłego człowieka powinno wahać się pomiędzy wartościami 120/80, a 139/89. Każdy wynik powyżej tych wartości jest zagrożeniem dla zdrowia. Nadciśnienie może powodować szereg powikłań takich jak uszkodzenie nerek, układu krążenia, oraz układu nerwowego. Jak się przed tym ustrzec? Nie jest to łatwe. Przez wiele lat nadciśnieniu mogą nie towarzyszyć żadne objawy, a jeśli już wystąpią, są one mało charakterystyczne: bóle głowy, nadmierna pobudliwość, bezsenność, łatwe męczenie, czasem uczucie kołatania serca, zaczerwienienie twarzy, szyi, klatki piersiowej (zwłaszcza przy dużym wzroście ciśnienia). Dlatego też powinniśmy okresowo badać swoje ciśnienie i w przypadku wystąpienia nieprawidłowości udać się do lekarza. Ten wykona podstawowe badania, a w razie potrzeby wykona całodobowe badanie poziomu ciśnienia, wykorzystując holter, małe urządzenie do noszenia które okresowo sprawdza parametry serca i zapisuje je w swojej pamięci. W przypadku zdiagnozowania nadciśnienia tętniczego wskazane mogą być zmiany dotychczasowego trybu życia, które potrafią istotnie obniżyć wartości ciśnienia tętniczego u osób z ciśnieniem podwyższonym. Najważniejsze zmiany to normalizacja masy ciała, przestrzeganie odpowiedniej diety, w tym nienadużywanie alkoholu i soli, ograniczenie spożycia tłuszczów, zwłaszcza nasyconych, zaprzestanie palenia tytoniu i zwiększenie aktywności fizycznej. W przypadku większego poziomu nadciśnienia konieczne może być podawanie leków obniżających ciśnienie, takich jak inhibitory ACE (ACE-I), antagoniści receptora angiotensynowego (sartany, ARB), beta-blokery, antagoniści wapnia, diuretyki tiazydowe i tiazydopodobne oraz inne (metyldopa, rezerpina).